ازصداى گذرآب چنان میفهمم,

تندترازآب روان,عمرمان میگذرد,

زندگی رانفسى ارزش غم خوردن نیست،

آن قدرسیربخندیدکه ندانی غم چیست،

لحظه هایتان بی غم...

زمستوووون

؟؟؟؟؟؟؟؟